|
وبلاگ اعضای کانون وبلاگنويسان ايران
| |
|
مسئول محتوای هر مقاله نويسنده آن است!
مواضع رسمی کانون در وبلاگ اصلی کانون منتشر می‌شود! 8/12/2004
افسون فسرده : قبل از هر چیزی از کسانی که چنین ایده‌ای را پیاده کرده‌اند تشکر می‌کنم و از اینکه گستاخانه در این باب اظهار فضل می‌کنم از همگی عذر می‌خواهم.
من تا حدودی با خورشید خانوم موافقم که نمی‌توان کانونی به نام کانونی وبلاگنویسان ایران ایجاد کرد. این امر مسلمی است که وبلاگ نمی‌تواند به عنوان یک عنصر مشترک وبلاگنویسان را دور هم گرد آورد همانطور که داشتن ایمیل نمی‌تواند ایمیل‌دارن را دور هم گرد آورد. اما تاکید دارم که باید اعضای کانون از میان وبلاگنویسان باشند. چون اگرچه فضا مجازی است و لازمه فعالیت کانون هم مجازی بودن آن می‌باشد، ولی اعضای آن باید دارای حداقل هویت باشند تا به پشتوانه آن هویت و ماهیت بتوانند در کانون فعالیت کنند. به نظر من این حداقل هویت را وبلاگهای اعضا می‌تواند فراهم کند. حتی اگر اعضا در وبلاگهایشان با نام مستعار می‌نویسند، پیشینه آنها در وبلاگستان می‌تواند کارکرد آن هویت حداقلی را داشته باشد. در واقع نمی‌توان از کسی که حتی صاحب این حداقل ماهیت هم در این دنیای مجازی نیست انتظار زیادی داشت. از این گذشته امکان خرابکاری‌ها و دست‌اندازی‌های اعضای مجهول‌الهویه می‌تواند کانون را از مسیر فعالیتهایش دور کند. در واقع این کانون می‌تواند عنوانی شبیه "کانون دفاع از آزادی بیان در اینترنت" داشته باشد ولی اعضایش را فقط وبلاگنویسان تشکیل دهند. آنهم نه بخاطر اینکه وبلاگ یک عنصر مشترک برای اعضا می‌باشد. به خاطر اینکه این وبلاگ است که برای اعضا هویت و ماهیتی تعریف می‌کند. عنصر مشترک در واقع همان است که خورشید خانوم اشاره کرده است، دغدغه‌‌ای که اعضا نسبت به سانسور در اینترنت دارند. از این گذشته مگر چه اشکالی دارد وبلاگنویسان جمعی را تشکیل دهند و در آن جمع با هم تعامل و فعالیت داشته باشند. چیزی شبیه "انجمن دانشجویان حامی محیط زیست". چه بسا اعضای این انجمن صاحب تفکرهای متفاوت، رشته‌های دانشگاهی متفاوت، دانشگاههای متفاوت و ... باشند ولی دغدغه حفظ محیط زیست آنها را دور هم جمع کرده باشد و فارغ از تفاوتها سعی می‌کنند به اهدافی که در نظر دارند برسند. اینجا هم عنصر مشترک همان نگرانی نسبت به سانسور می‌باشد ولی خوب این جمع را فقط وبلاگنویسان تشکیل داده‌اند. دیگر کاربران اینترنتی هم می‌توانند چنین تشکل‌هایی تشکیل دهند، مثلا همانطور که " انجمن زنان حامی محیط زیست " هم داریم. غیر از این چون وبلاگنویسان خود زخم خورده تیغ سانسور هستند، این خود به نوعی می‌تواند یک حس مشترک باشد، چیزی که دیگر کاربران اینترنتی فاقد آن هستند. در نتیجه به گمان من محدود بودن اعضا به وبلاگنویسان مشکل خاصی را ایجاد نخواهد کرد. اما خوب همانطور که خورشید خانوم اشاره کرده است، صرف داشتن وبلاگ نمی‌تواند عنصر مشترکی باشد برای ایجاد کانونی با نام کانون وبلاگنویسان ایران. افسون فسرده
نظرهای شما:
يوس جان!
Post a Comment
همانطور که تو هم اشاره کردی مهم نيست که وب‌لاگ‌ها هم‌گون باشند مهم اين است که آن تعدادی از وبلاگنويسان که مايل هستند از آزادی بيان دفاع کنند و با هم هم کاری داشته باشند بتوانند حول منشوری متحد شوند و کار مشترک بکنند. صفحه اصلی
|
وبلاگ اعضاءاعضا هم بسته
|
