مسئول محتوای هر مقاله نويسنده آن است!
مواضع رسمی کانون در وبلاگ اصلی کانون منتشر می‌شود!

           5/04/2005

 
اعضای محترم کانون وبلاگ نویسان ایران
طبق گزارش سازمان عفو بين الملل، گروه مدافع حقوق بشر، در سال گذشته ميلادی حدود 4000 نفر در سرتاسر جهان اعدام شدند. اين بالاترين رقم در ده سال گذشته است. بعد از کشور چین، ايران در مقام دوم فهرست قرار دارد که، به گفته عفو بين الملل، دست کم 159 نفر در آن اعدام شده اند. پس از ايران، ويتنام و سپس آمريکاست که با 59 مورد اعدام در رده چهارم قرار گرفته است.
بزرگترین دلیل مخالفت با حکم اعدام ***برگشت ناپذیر بودن*** آن در صورت تجدید نظرهای بعدی دادگاه یا هیئت منصفه و بدنبال کشف حقایقی که یافته های قبلی را نفی میکند و به همچنین نقض اساسی ترین حق هر انسان یعنی حق زیستن ، می باشد.

استدلال موافقین اعدام:

الف- عبرت انگیزی آن برای دیگران
ب- ممانعت از افزایش جنایت
ج- سزاوار مرگ بودن یک قاتل
د- حفظ امنیت در برابر مجرمین
ه- ستاندن داد قربانی و بازماندگان وی از قاتل
و- حكومت گاهی چاره‌ای جز گرفتن جان انسانی ندارد
ز- مردم طرفدار مجازات اعدام هستند

استدلال عفو بین الملل در مخالفت با اعدام

الف- هيچ تحقيق علمی ثابت نكرده كه مجازات اعدام در عبرت انگيز بودن مؤثرتر از همه مجازات‌های ديگر است و كار برد آن فقط در آنجا كه يك جنايت از پيش طراحی شده باشد است. ولی اكثر جنايات در حالاتی عاطفی، نيانديشيده، عنان گسيخته، و در مواردی نه چندان نادر، تحت تأثير الكل و مواد مخدر واقع ميشوند.

ب- اين تصور نادرست یعنی ممانعت از افزایش جنایت در جامعه توسط حکومت و به واسطه مجازات اعدام سبب ميشود كه به يك استراتژی و برنامه ريشه‌ای برای مقابله با اسباب جنايت انديشده نشود. اين اسباب را بايد در شرايط پيچيده اجتماعی و روحی جامعه جستجو كرده و چاره انديشيد. مجازات اعدام به جرم جنايت، هيچ اثری بر شرايطی كه منشاء جنايت بوده ندارد.

ج- حق سلب ناپذير زيستن، آنچنان كه در اعلاميه جهانی حقوق بشر آمده، حقی است كه حتی شامل قاتل هم، به خاطر انسان بودن‌اش، ميشود.چگونه ميتوان با كشتن يك انسان، مبلغ احترام به زندگی بود؟ مجازاتی چون اعدام ناقض اساسی ترين حق از حقوق بشر است. در اصل سوم از اعلاميه جهانی حقوق بشر آمده كه: «هر انسانی در مقام شخص، حق زندگی، آزادی و امنيت دارد.» و اصل پنجم ميگويد: «هيچ كس را نبايد شكنجه كرد. با هيچ كس نبايد غيرانسانی، تحقيرآميز و با قساوت رفتار كرد يا كيفر داد.» مجازات اعدام هم چون شكنجه تجاوز غير موجه حكومت به حقوق تعرض ناپذير فرد است. درست به همين دليل سازمان عفو بين‌الملل مجازات اعدام را در همه انواع آن به طور مطلق رد كرده و نكوهيده ميداند. وقتی كه حكومت خود اقدام به كشتن كند، بدين معناست كه كشتن را در بعضی شرايط كاملا مجاز ميداند و با قربانی كردن حق زندگی برای حفظ امنيت، نشان ميدهد كه خود نيز قواعد اساسی نظام را چندان جدی نميگيرد. با اين عمل، حكومت، حق زندگی را به مردم،كه ميبايد مطلق باشد، به معنای نسبی آن می‌آموزاند. چنين رفتاری حس احترام به زندگی را تضعيف كرده و عنان كينه و خشونت می‌گشايد.بديهی ست كسی كه مرتكب جرم شده بايد مجازات شود. ولی هيچ مجازاتی نبايد حقوق انسانی انسان مجرم را نقض كند.

د- امنيت جامعه در برابر مجرمين را ميتوان با مجازات مؤثر زندان، كه امكان فرار و قيام در آن بسيار نادر است، تأمين كرد. بايد دانست كه تأمين امنيت مطلق و فراگير هرگز ميسر نيست. امنيت نه با معدوم كردن مجرم، بلكه با مقابله پيش گيرانه با عوامل جنايت حاصل ميشود، كه داشتن يك دستگاه قضايی و پليسی كارآمد از پيش شرط‌های مهم آن است.

ه- با مجازات اعدام نه جان از دست رفته قربانی ستانده ميشود و نه درد وصف ناپذير بازمانده گان او التيام ميابد. با اين عمل چيزی بازپس گرفته نميشود، بلكه اضافه بر آن، بازماند گان مجرم هم دچار مصيبت ميشوند.اگر چه تقاضای عدالت، كه منظور انتقام است، از طرف بازمانده گان مقتول از منظر انسانی قابل فهم است، ولی قضات بايد بنا بر اصول اساسی حكومت حق، كه مستقل از احساس سليم عمومی، و مبتنی بر عقلانيت است قضاوت كنند. كم نيستند بازمانده گانی كه ميگويند اعدام قاتل نه تنها التيامی بر دردشان نبوده بلكه درك و تحمل آن را بر ايشان سخت تر هم كرده است.

و- بديهی ست كه گاهی در وضعيت جنگی يا در شرايطی كه برای يك مأمور انتظامی برای دفاع از جان خويش يا جان ديگری فرصت و امكان ديگری جز كشتن باقی نمی‌ماند، كشتن به عمد ميتواند قابل توجيح باشد. ولی اين توجيه بايد مطابق ضمانت‌های حفاظتی بين المللی، كه شرايط استثنايی در آن تعريف شده، باشد، تا راه هر گونه سوء استفاده گرفته شود.اما مجازات اعدام يك عمل دفاعی به هنگام تهديد مستقيم جان نيست. حكومتی كه اعدام ميكند، اين عمل را نه به حكم غريزه دفاع از خود، و نه از روی ناچاری انجام ميدهد. دليل "حق دفاع از جان خود" هم موجه نيست،
زيرا مجرمی كه در بند است نميتواند قصد جان كسی كند. اعدام زندانی، قتل عمد است. با او ميشد جور ديگری،جز اعدام، هم رفتار كرد.

ز- دليل طرفداری مردم از مجازات اعدام ناشی از كمبود آگاهی آنها از اين مجازات، يا ناشی از احساسات شديدی ست كه اكثرا بی درنگ بعد از وقوع يك جنايت دلخراش پديد ميايد. گذشته از اين، صحت ارزيابی افكار عمومی هميشه بسته به اين است كه يك نظرسنجی چگونه، چه هنگام و از طرف چه كسانی انجام شده است.حتی اگر اكثريت مردم هم موافق مجازات اعدام باشند، اين كثرت آراء دليل بر درستی اين مجازات نيست. ملاحظه حقوق بشر و حفاظت از آن بايد مقدم بر همه ملاحظات ديگر باشد. برای تحقق اين امر بايد روشنگری كرد، و بايد درايت و جسارت مقابله با افكار عمومی را داشت. برده داری هم زمانی معتبر و مقبول عامه مردم بود. ولی تلاش مستمر و طولانی كسانی كه آنرا اخلاقا مردود ميدانستند سبب لغو آن شد.
دوستان بسیار عزیز
با توجه به جاری بودن قانونی حکم اعدام در کشور ما ، و وقوع مکرر اعدامهای سیاسی و غیر سیاسی و متاسفانه حتی اعدامهای زیر 18 سال نیز که مخالف با کنوانسیون حقوق کودک می باشد و لزوم کمک به شکل گيری افکار عمومی مخالف اعدام در پن لاگ و وبلاگستان و همزمان در زندگی اجتماعي خارج از فضای اينترنت توجه عاجل و ژرف شما را به این مقوله جلب می نمایم.از شما تقاضا می کنم که در فضایی دوستانه و عقلانی و مستدل به بحث در این باره بنشینیم.چرا که پن لاگ نیز در صدد افزودن بندی به منشور پن لاگ د رجهت مخالفت با حکم اعدام بعد از مشاوره با دوستان عزیز کانون می باشد و در این راستا نیازمند نظرات بسیار مهم دوستان کانون وبلاگ نویسان است.
بدیهی است که مشتاقانه منتظر مشارکت دوستان غیر پن لاگی نیز در این گفتگو می باشیم.
در نگارش این متن از مندرجات بسیار مفید سایت کمیته دفاع از حقوق بشر سوئد بهره گرفته شده است.

دبیر کمیسیون بیانیه _ پن لاگ
نی لبک







نظرهای شما:
نمیتوان از منشور حقوق بشر دفاع کرد و از مساله اعدام چشم پوشید. اعدام خود به بزرگترین مقوله نقض حقوق بشر تبدیل شده است.بحث در اینباره مطمئناً باعث نگاه جدیدی تری به این کانون خواهد شد. آرزوی موفقیتتان در چنین گفتگوهایی را دارم.
 
های
این مبحث باید بطور جدی و عمیق پیگیری شود تا بصورت قرائت روز جامعه ما در آید. لازم است پنلاگ تا رسیدن به نتیجه ای ملموس و قابل قبول مخالفت با حکم زشت اعدام را ادمه دهد.
 
اجرای احکامم ضد بشری اعدام در هر کشوری نشان از آن دارد که حکومت آن کشور در رفع معضلات اجتماعی آن کشور ناموفق بوده.
اعدام مشکل اجتماع را از بین نمی برد.

من از این ایده نوبل در کانون حمایت می کنم.
 
اعدام قتل عمد است و به هیچوجه قابل توجیه نیست. هدف اعدام اصلاح جامعه نیست بلکه ایجاد وحشت و ترس و نشان دهنده درماندگی دولت و جامعه در حل مشکلات است. نمونه اش این که ایران در رشد در اقتصاد در جهان از آخر سوم است ودر مجازات اعدام در جهان بعد از چین یک میلیارد نفری و امریکای سیصد میلیون نفری در رتبه سوم قرار دارد . اعدام زندانیان سیاسی که فقط به جرم عقیده جانشان را از دست میدهند جرمی بسیار سنگین و خلاف همه قوانین بین المللی است اعدام به هر صورت برای زندانیان عادی و سیاسی باید متوقف شود . و حکم اعدام باید برچیده شود.
گل کو
 
Post a Comment

صفحه اصلی

This page is powered by Blogger. Isn't yours?