|
وبلاگ اعضای کانون وبلاگنويسان ايران
| |
|
مسئول محتوای هر مقاله نويسنده آن است!
مواضع رسمی کانون در وبلاگ اصلی کانون منتشر می‌شود! 8/07/2005بناپارتیسمی دیگر و خشن تر ! در ادامۀ مبحث طبقات، دولت و سرمایه در ایران ؛ که طبقات (نه الزاماً به معنی مارکسی کلمه) در توازن نیستند و هر دو طبقۀ کارگر و سرمایه دار، همواره در یک وضعیت به سر می برند! دولت ها همواره (هر دولتی و در هر زمانی) دولت بناپارتی خواهد بود. از آنجایی که طبقات در ایران به دلیل عدم مشارکت فعال در روند تولید، به خاطر وابستگی دولت ها به صادرات (نفت) سیاه! به طبقات در خود و نه برخود مبدل گشته اند.دولت آتی احمدی نژاد، الزاماً مانند تمام دولت های پیش از خود، دولتی رانتینر خواهد بود. چنین دولت و حکومتی ضد ملی و مانع رشد و پیشرفت است. چرا که از یک سو با ادعای رفاه اقتصادی (همانطور که در وعده های احمدی نژاد بود) سعی در هزینه کردن سرمایه ناخالص ملی خواهد داشت که حاصلش تورمی محار ناپذیر است. و از دیگر سو برای فروش نفت و رانت پردازی کارگزاران داخلی اش، به غلامی نیروهای خارجی گردن می گذارد، که حاصلش وابستی به بیگانه و تن در دادن به استعمار نوین است تا جایی که خود به آلت و ابزار پیاده کردن سیاست سرمایه داری جهانی در ایران مبدل می شود. و فشار روز افزونی بر زحمتکشان و کارگران وارد می شود. و موجب اعتراض و قیام آن ها را فراهم می آورد.آن هنگام است که چنین حکومتی، برای حفظ بقای خود از هیچ روشی فروگذار نخواهد بود! آنچه امروزه سیدعلی خامنه ای و دستگاه ولایت را جسارت رویارویی کلامی با غرب داده و احمدی نژاد را به عنوان رئیس جمهور نظام ولایی _ اسلامی، به مردم تحمیل کرده است، همین قدرت کاذبی است که سیستم رانتینر برای دولت فراهم کرده تا بتواند هرچه بیشتر به روند حکومت بناپارتی خویش ادامه دهد. و غربیان نیز با فراهم کردن بستر قدرت گرفتن داخلب حکومت، با وعده های مسالمت آمیز و مفید (مثلاً در زمینۀ مسالۀ اتمی ایران)، به سوخت ارزان و بازارهای گران ایران می اندیشند، و باقی (مانند مسالۀ حقوق بشر)، مسالۀ آن ها نیست.دشمن تراشی های بوش هم مانند دشمن تراشی های اخلاف خاورمیانه ای اش، بیشتر کارکرد داخلی دارد. حکومتی که وابسته می شود، اهل سازش است. زبان بازی های تریبون جمعه در ایران و تهدیدهای کاخ سفید در نمایش دندان هایش در شورای امنیت، در برابر قدرت سرمایه داری جهانی که تصمیم می گیرد بازار رو به گسترش ایران حفظ شود، هیچ است!اینجاست که نمایندۀ سنتی محافظه کاران در بازار تهران با شعارهای عوامفریب و با انتقاد شدید از سرمایه داری مدرن _ و تا حدودی درحال استقلال _ ایران، سوار بر موج فقر و جهل (که البته خود محصول سیاست های یک جانبه و غلط همان سرمابه داری نوخواستۀ ایران است) می شود. بناپارتیسمی دیگر، این بار بسیار خشن تر در راه است.
|
وبلاگ اعضاءاعضا هم بسته
|
