مسئول محتوای هر مقاله نويسنده آن است!
مواضع رسمی کانون در وبلاگ اصلی کانون منتشر می‌شود!

دمکراسی در اساس بدیل دیکتاتوری قملداد می شود. حتا وقتی ارسطو در کتاب خویش «سیاست» درباره انواع و اشکال حکومت سخن می راند، دمکراسی را در مقابل خودکامگی می نهد. دمکراسی در هر دورانی، با تعاریف مختلف، بدیل حکومتی است که با حمکروایی غیرانتخابی متنافر است. اگر به جهان ما پس از جنگ جهانی دوم بنگریم، اگر به قطبی شدن جهان در دو قطب سوسیالیسم و سرمایه داری بنگریم، می بینیم که درنهایت بحث دمکراسی محور بوده است و متمایزکننده یک حکومت آزاد از یک حکومت غیرآزاد. چه کمونیست ها که با خوارشمردن دمکراسی بورژوایی بر آن بودند حکومت باصطلاح دمکراتیک دیگری بنا کنند که بیانگر و تبلور خواست اکثریت جامعه باشد، که به زعم آنان طبقه کارگر و زحمتکش جامعه بود، چه آنان که نظام سرمایه داری را مهد آزادی و دمکراسی دانستند، برآن بودند نظام رقیب نماد حکومت غیردمکراتیک است. در پشت این مباحث آرمان دمکراسی مساله چرخش آزادنه و انتخابی قدرت ایستاده است. اگر از مباحث .... ادامه

---