عدم تساوی در انسانها ناشی از فطرت و آفرینش؛ در آرمان افلاطون، ارسطو و فارابی نمایان است. در شهر نیکبختان (مدینه فاضله) سلسله مراتب اداره اجتماع در جایگاه ویژه ای قرار دارد. برترین انسان که در فضیلت والاترین و در حکمت نظری و عملی بی رقیب است، به مقام رئیس اول میرسد و پس از او رئیس دوم و سپس آنانی که هم خادم هستند و هم مخدومانی را اداره میکنند، تا آنجا که به دسته ای میرسیم که جملگی مخدوم هستند و سنگ زیرین اجتماعی محسوب می شوند.

فارابی سیزده ویژگی برای رئیس اول نام میبرد: 1- درستی و سلامت اندامها 2- خوش فهمی 3- قوتِ حافظه 4- هوشمندی 5- خوش بیانی 6- دانش پروری 7- دوری از هوس، بی نیازی به شهوت و شکم 8- عشق به حقیقت 9- کرامت دوستی 10- زبون دانستن مال و منال دنیا 11- دادگری و عدالت پروری 12- میانه روی 13- نیرومندی عزم و اراده. در باور فارابی این ویژگی ها در پیامبر فیلسوف تجلی میابد و او اولین رئیس جامعه فاضله اسلامی است. عنصر «وحی» در جامعه ایدآل فارابی نقش حیاتی دارد در حالی که افلاطون و ارسطو به آن بی اعتنا هستند.