|
وبلاگ اعضای کانون وبلاگنويسان ايران
| |
|
مسئول محتوای هر مقاله نويسنده آن است!
مواضع رسمی کانون در وبلاگ اصلی کانون منتشر می‌شود! 11/03/2007شتر و خواب و پنبه‌دانه و قضايا
( شوخی با علمای ِ اعلام ؛ و تضمين ِ مثل ِ مشهور ) [1]
به قم روحانی‌ای در توی ِ خانه چنين می‌گفت با زيد ِ شبانه كه فاطی ! قُدّسَ سرُّه سرين‌ات ! الهی غش كنم بر لمبرين‌ات بيا ای سجده‌ی ِ سهوت بنازم رسالت‌وار ، پُر شهوت ، بتازم بتازم من بر آن قدس ِ شريف‌ات كنم انگشت در سولاخ ِ قيف‌ات زنك می‌خواند با عشوه بهانه : شتر در خواب بيند پنبه‌دانه ! عَلَم برخاست از روحانی ِ ما درش بنهاد و ، با يك قل هُوَ الّا بزد ديوار و در از هم فرو ريخت زنك جستی زد و از زير بگريخت بفرمود آية‌اللَّه : هی ! ضعيفه ! النگوهات خريده‌م ؛ توی ِ كيفه ! در آن وقتی كه زن شل كرد و وا داد تمام‌اش را چو دل در سينه جا داد [2] جناب ِ شيخ می‌خواند اين ترانه : گهی لُپ‌لُپ خورَد ، گه دانه‌دانه !! ( 860811 ) ? پابرگ : [1] خواندن ِ چندينی از سروده‌های ِ ميرزا علی‌اكبر صابر ( هوپ‌هوپ‌نامه ) ، مرا به حال و هوای ِ اشعار ِ تودگی ِ آن روزگار برد . صابر و نسيم ِ شمال و دهخدا و ... [2] بيت ، ناظر به بيت ِ ايرج ؛ و مصرع ِ دوّم ، عيناً از اوست ( از عارف‌نامه ) . Labels: شعرگونه
|
وبلاگ اعضاءاعضا هم بسته
|
